Toen ik in 2017 in aanraking kwam met de wereld van de uitvaartzorg was dit een voor mij totaal onbekende, maar tegelijkertijd ook een heel vertrouwde wereld. Mensen ontmoeten in hun meest kwetsbare fase van hun leven was mij niet vreemd. Eerder werkte ik in het onderwijs met kwetsbare leerlingen én aan documentaires waarin mensen een bijzonder en vaak pijnlijk verhaal te vertellen hebben.
Het begeleiden van mensen is gebaseerd op vertrouwen. Al deze facetten komen samen als je een familie mag begeleiden bij het vormgeven van een uitvaart die bij hen past. Ik realiseer mij heel goed dat ik als uitvaartverzorgster nabestaanden ontmoet die vaak intens verdrietig zijn, niet weten wat te moeten doen en dat emoties soms heftiger en onvoorspelbaar zijn. Dat mag bestaan naast het samen vormgeven van een uitvaart die aansluit bij de wensen van de overledene en de nabestaanden.
Het klink heel cliché, maar je kan een uitvaart niet over doen, dat realiseer ik mij elke keer. Ik vind het heel belangrijk dat nabestaanden terug kunnen kijken op een bijzonder afscheid van hun dierbare, je neemt maar één keer afscheid.
Ik woon in ’s-Hertogenbosch samen met mijn man, we hebben 3 kinderen en 2 kleinkinderen.