Afscheid in besloten kring

door Francy Derix 17 januari 2024

Arthur is 85 jaar geworden. De laatste jaren leed hij aan Alzheimer en verbleef hij op een gesloten afdeling van het verpleeghuis. Helaas komt het regelmatig voor dat mensen dan minder bezoek krijgen en als het familie-contact al niet heel frequent was of familie op afstand woont kan het eenzaam worden. Maar Arthur had het geluk hele goede vrienden te hebben die hem bleven bezoeken. Vriendschap die doorging ondanks hogere leeftijd, praktische ongemakken en de vergetelheid in Arthur's hoofd.

Toen hij overleed bleek het familiecontact zo beperkt dat vrienden ook het regelen van de uitvaart op zich genomen hebben. Met een kleine groep mensen kozen ze voor eenvoud. Op de dag van afscheid sloot het wolkendek zich om zich op te maken voor fikse regen. Arthur hield absoluut niet van regen, maar alle aanwezigen hadden een paraplu in de aanslag voor wanneer het moment kwam dat het zou losbarsten. Op de natuurbegraafplaats werd Arthur naar zijn graf gebracht. Hij op de mooie loopkoets en zijn vrienden die hem begeleidden bij die allerlaatste reis trokken hem voort.

Eenmaal op het graf gezet nodig ik alle twaalf aanwezigen uit om heel dichtbij te komen. We vormen een mooie kring rondom het graf, rondom Arthur. Daar worden mooie woorden gesproken door meerdere vrienden. Over Arthur en over hoe vrienden mede zorgtaken op zich genomen hebben. Over hoe ze hem zijn blijven zien voor wie hij was en wie hij het grootste gedeelte van zijn leven geweest is. De wind trekt aan en er vallen enkele druppels uit de hemel.

Maar onverstoord gaan ze verder met wat er gezegd en gedeeld moet worden. Slikken voor de volgende woorden. Geduld. We wachten en luisteren want alle woorden moeten gezegd... Daarna laten zijn vrienden hem dalen in het graf, wordt het graf gedicht en nemen ze afscheid om samen na te praten met koffie en broodjes in de warmte van de kleine afscheidsruimte.

Het zit hem niet in 40 of 400 mensen bij elkaar in een grote aula of zaal. Het zit hem niet in het voorbij laten komen van 1 of 400 foto’s. Het zit hem niet in wat je doet. Het zit hem in de aandacht, de intentie, de liefde.

En dan, eenmaal binnen, barst de regen los. Met bakken uit de hemel. Arthur ligt droog, beschermd met de aarde waarmee zijn vrienden hem liefdevol hebben toegedekt.

Terug naar het overzicht van alle blogs

We hadden het zeer goed getroffen met Els. Een vrouw met niet alleen ervaring in de uitvaart maar ook in het leven en dat maakte het juist bijzonder.